با تمام توها برای همه ی واژه

صدای لا الله الی الله بگو بحق لا الله الی الله فضای کوچه را پر کرده بود چارچوب فلزی بر دوش مردان اهل محل سنگینی می کرد انگار می خواست لنگر بیاندازد آن کشتی بر دوش امواج جمعیت چشمان زن بیکباره برقی زدند پنجره را نبسته برگشت که توی اتاق را نگاه کند. نبودش رفته بود انگار و جای فرش ۶ متری دستبافت ننه مریم وسط اتاق خالی بود لایه نازکی از خاک جای آن مستطیل پر از گل بته جقه را پر کرده بود